A gdy psychika nas zniszczy. /Z.Bartman

Tak bardzo lubiłam kiedyś na Ciebie patrzeć i myśleć, że możemy być razem. Zastanawiać się jaki jesteś w łóżku, co jesz na śniadanie, jak kochasz? Pociągałeś mnie w każdym elemencie. Każda cząsteczka mojego ciała lgnęła do Ciebie. To było jak czary. Działałeś jak magnes.
A teraz już mi na Tobie nie zależy. Obserwuję uważnie jak staczasz się na samo dno. Już nawet nie potrafisz pokazać swojej dawnej męskości. Nie zerkasz na mnie. Kiedyś uwodziłeś mnie wzrokiem. Mogłam dostać orgazmu od Twojego spojrzenia. Teraz robi mi się nie dobrze gdy Twoje oczy skierowane są na mnie.
 Pytałeś co u mnie. Zapraszałeś na kawę i lody. Zgadzałam się jakbym była w transie. Cieszyłam się gdy na imprezie mówiłeś, ze wyglądam ładnie w tej oliwkowej sukience. Uśmiechałam się nieśmiało I odwracałam twarz w drugą stronę żebyś nie widział moich ogromnych,  czerwonych polików. Byliśmy jak nastolatkowie a przecież 18 przekroczyliśmy dobre 5  lat temu. Weszliśmy w pułapkę. Każde z nasz czuło coś więcej niż zauroczenie i baliśmy się do tego przyznać. Zbyszek, przecież kiedyś byłeś taki odważny. Co się z Tobą stało? To ty prawiłeś mi mnóstwo komplementów, zapraszałeś, uwodziłeś. Ja pozostawiałam pole manewru Tobie. Byłeś dominatorem a mi to nie przeszkadzało wręcz było mi to na rękę. Chciałam udawać bezbronną myszkę żebyś mógł mnie bronić. Od Twojego przyjaciela dowiedziałam się, że teraz czekasz na mój ruch. Miałam do Ciebie przyjść I poważnie porozmawiać na temat naszego.... związku? Zrobiłam to. Odwiedziłam Cię w Twoim wielkim mieszkaniu i zostałam na dłużej. Dokładnie na rok.  Zostaliśmy ogłoszeni najsłodszą parą siatkarską. Wszyscy mi zazdrościli. Kochałeś mnie jak szaleniec. Moja uroda była ponad przeciętna dlatego gdy mężczyźni na ulicy odwracali się za mną, obejmowałeś mnie mocniej i całowałeś namiętnie na środku chodnika.
Seks z Tobą był niewiadomą. Wiecznie wymyślałeś coś nowego. Nigdy nie pozwoliłeś nam się nudzić.
- Jestem w ciąży.
- Słucham? - zmarszczyłeś brwi, ale po chwili zreflektowałeś się - Boże, to wspaniale! Zawsze marzyłem o idealnej rodzinie, nasza taka będzie!
Skakałeś jak szalony, płakałeś ze wzruszenia.
- Trzeba kupić łóżeczko, ubranka, zabawki, wanienkę do mycia. Słońce, musisz pić dużo soków, zacznę gotować warzywa, kupimy większy dom. Wszystko dla Was.
A później poroniłam, a Ty zamiast pomagać mi wyjść z dołka sam w niego wpadłeś. Obydwoje byliśmy jak w transie. Żadne nie umiało pomóc drugiemu, bo za bardzo zajęliśmy się sobą. Zacząłeś pić hektolitry alkoholu. Mieszałeś wódkę z piwem i winem. Przychodziłeś pijany i płakałeś. Dotykałeś mojego płaskiego brzucha i wołałeś swojego nienarodzonego syna. Bolało mnie to więc prosiłam abyś tak nie robił. Oczywiście nie słuchałeś. Miałam tego dosyć. Po nocach kaleczyłam się i prosiłam żeby Bóg zabrał mnie, a Tobie dał synka. Myślałam, ze przestałeś mnie kochać. Czasami w złości krzyczałeś, ze moje ciało zabiło Twoje dziecko. Te słowa były dla mnie za mocne. Gdy kolejny raz przyszedłeś zalany w trupa spakowałam się I wyszłam. Bez zbędnych słów. Przecież nie byłeś taki głupi żeby się nie domyślić co źle zrobiłeś.
Wczoraj znowu przyszedłeś. Płakałeś, krzyczałeś, przepraszałeś. Szeptałeś, ze nie dajesz sobie beze mnie rady i wiem, że to prawda. Wyglądasz jakbyś od miesiąca żył na samych zupkach chińskich i nie wychodził z domu. Może to moja wina. Tak, to moja wina. Zawsze to powtarzałeś.
Budzi mnie Twój oddech. Niby cichy a jednak ciężki. Otwieram oczy i ocieram Twoje łzy.
- Zbyszek, nas już nigdy nie będzie.
Zaskoczony pytasz dlaczego, ale co ja mam ci powiedzieć?
Tydzień później wyskakuje z okna na 10 piętrze.
Zniszczyłeś mnie Zbyszku.


---
Kocham Was i uwielbiam, szanuję i podziwiam. Za wszystko dziękuje <3 Kocham czytać Wasze komentarze.
Oto niespodzianka, napisana rok temu.
Uwielbiam Zbyszka, Fabiana i wszystkich innych o których piszę. :) Nawet jeśli w poście przedstawiam ich nieciekawie.
Następny chyba Włodi. Chyba.
A może kolejna niespodzianka?